ျမတ္စြာဘုရားနဲ႕ ဝဋ္ေတာ္ ( ၁၂ )ပါး (မြတ်စွာဘုရားနဲ့ ဝဋ်တော် ( ၁၂ )ပါး)

[Zawgyi]
ျမတ္စြာဘုရားနဲ႕ ဝဋ္ေတာ္ ( ၁၂ )ပါး

၁။
ဘုရားရွင္ဟာ အေလာင္းေတာ္ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုေသာဘဝက မုနာဠိအမည္ရွိေသာ ေသေသာက္ၾကဴးတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး သုရတိ အမည္ရွိ ပေစၥကဗုဒၶါကို """" ဒီသူဟာ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္မွာ ကာမလိုက္စား ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပါးၿပီး တရားမရွိ၊ သီလမရွိသူ ျဖစ္တယ္..""
လို႔ စြပ္စြဲစကား ေျပာမွားခဲ့ပါတယ္။

အဲ့ဒီမေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ ငရဲမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆင္းရဲခံစားခဲ့ရၿပီး ယခုေနာက္ဆုံး ဘုရားျဖစ္တဲ့အခါ လူသူအမ်ား အထင္မွားေအာင္ သုႏၵရီပရိဗိုဇ္မရဲ႕ စြပ္စြဲျခင္းကို ခံရပါတယ္။

၂။
ဘုရားရွင္ဟာ အေလာင္းေတာ္ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုေသာဘဝမွာ သဗၺာဘိဘူ အမည္ရွိေသာ ပေစၥကဗုဒၶါရဲ႕ နႏၵမည္တဲ့ တပည့္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး အဲ့ဒီပေစၥကဗုဒၶါကို..
"" သီလမရွိ သူယုတ္မာသာျဖစ္တယ္ ""
လို႔ စြပ္စြဲစကား ေျပာမွားခဲ့ပါတယ္။

အဲ့ဒီမေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ သရဲမွာ အႏွစ္တစ္ေသာင္းၾကာ ဆင္းရဲခံစားခဲ့ရၿပီး ယခု ေနာက္ဆုံးဘဝမွာ ဘုရားျဖစ္တဲ့အခါ ပရိတ္သတ္ဗိုလ္ပုံအလယ္မွာ စိၪၥမာနမိန္းမယုတ္ရဲ႕ မဟုတ္မတရား စြပ္စြဲျခင္းကို ခံရပါတယ္။

၃။
ဘုရားရွင္ဟာ အေလာင္းေတာ္ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုေသာဘဝမွာ လူအမ်ား ေလးစားပူေဇာ္အပ္တဲ့ ေဗဒင္သုံးရပ္ ကမ္းဆုံးခပ္ေအာင္ တတ္ေျမာက္သူ ပုဏၰား ပါေမာကၡဆရာႀကီးျဖစ္ၿပီး တပည့္ လုလင္ ငါးရာအား မဟာဝုန္ေတာမွာ ေဗဒင္က်မ္းမ်ားကို သင္ၾကားေပးေနစဥ္ အသိညာဥ္ရတဲ့ ဘီမအမည္ရွိရေသ့ အဲ့ဒီအရပ္သို႔ ႂကြလာတာကို ျမင္ရတဲ့အခါ ၾကည္ညိုရမယ့္အစား ႏွလုံးသြင္းမွားယြင္းကာ...

"" ဒီရေသ့ဟာ ကာမစည္းစိမ္ကို ခံစားသူ ရေသ့စဥ္းလဲျဖစ္တယ္..""
လို႔ စြပ္စြဲစကားကို တပည့္တို႔အား ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

အဲ့ဒီတပည့္ငါးရာတို႔ကလဲ ဆရာႀကီးစကားကို အားရဝမ္းသာ လက္ခံၾကကာ ၿမိဳ႕႐ြာအတြင္း ဆြမ္းခံႂကြေနတဲ့ အဲ့ဒီဘီမရေသ့ကို ..""ဒီရေသ့ဟာ ကာမစည္းစိမ္ကို ခံစားသူ ရေသ့စဥ္းလဲျဖစ္တယ္.."" လို႔ အိမ္တိုင္း အိမ္တိုင္းရွိ လူအမ်ားအား ေျပာၾကားၾကပါတယ္။

အဲ့ဒီမေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ အဲ့ဒီတပည့္ငါးရာဟာ ေနာက္ဆုံးဘ၀ ဘုရားရွင္လက္ထက္အခါ တပည့္ရဟန္း ငါးရာ ျဖစ္လာၾကကာ သုႏၵရီပရိဗိုဇ္မ တိတိၳေတြသတ္လို႔ ေသတာေၾကာင့္ လူအမ်ားရဲ႕ မဟုတ္မတရား စြပ္စြဲကဲ့ရဲ႕တာကို ခံၾကရပါတယ္။

တပည့္ေတြ အစြပ္စြဲခံရတာဟာလည္း ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ အစြပ္စြဲခံရသည္သာ မည္ပါတယ္။

၄။
ဘုရားရွင္ဟာ အေလာင္ေတာ္ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုေသာဘဝမွာ မိကြဲဖတူျဖစ္တဲ့ ညီငယ္ကို ဥစၥာလိုခ်င္တပ္မက္လို႔ သတ္ျဖတ္ကာ ေတာင္ေခ်ာက္ၾကားမွာ ပစ္ခ်႐ုံမက ေက်ာက္တုံးနဲ႕ တစ္ဖန္ ထပ္ၿပီး ဖိညွပ္ႀကိတ္ေခ်ခဲ့ပါတယ္။

အဲ့ဒီမေကာင္းမႈ႕ေၾကာင့္ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးဘ၀ ဘုရားျဖစ္တဲ့အခါ အရွင္ေဒဝဒတ္ ေက်ာက္ေမာင္းဆင္ၿပီး ပစ္ခ်တာကို ခံရကာ ေျခမေတာ္ကို ေက်ာက္ခ်ပ္ေက်ာက္လႊာစင္ထြက္လာကာ ေသြးစိမ္းတည္ေအာင္ အထိအခိုက္ခံရပါတယ္။

၅။
ဘုရားရွင္ဟာ အေလာင္းေတာ္ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုေသာဘဝမွာ အျမႇော္အျမင္ အဆင္ျခင္နည္းပါးတဲ့ သူငယ္ဆိုးျဖစ္ၿပီး လမ္းခရီးမမွာ ျမဴးထူးေပ်ာ္ပါး ကစားေနစဥ္ ပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္တစ္ပါးကို ျမင္ရတဲ့အခါ ၾကည္ညိုရမယ့္အစား ႏွလုံးသြင္းမႈ႕ မွားယြင္းကာ လမ္းခရီးမွာရွိတဲ့ ေက်ာက္ခဲေတြကို ေကာက္ယူၿပီး အဲ့ဒီပေစၥကဗုဒၶါကို ပစ္ခတ္ျပစ္မွားခဲ့ပါတယ္။

အဲ့ဒီမေကာင္းမႈ႕ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးဘ၀ ဘုရားျဖစ္တဲ့အခါ ဘုရားရွင္ကို သတ္ဖို႔ရန္ အရွင္ေဒဝဒတ္က လူသတ္ေလးသမားမ်ား ေစလႊတ္တာကို ခံရပါတယ္။

၆။
ဘုရားရွင္ဟာ အေလာင္းေတာ္ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုေသာဘဝမွာ ဆင္ထိန္းေယာက်ား ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ဆြမ္းခံႂကြဝင္တဲ့ ပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္တစ္ပါးကို ဆင္နဲ႕ နင္းသတ္ေတာ့မယ့္ဟန္ အဖန္ဖန္ ေျခာက္လွန႔္ခဲ့ပါတယ္။

အဲ့ဒီမေကာင္းမႈ႕ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္မွာ အရက္မ်ားစြာေသာက္ၿပီး အၾကမ္းစိတ္၊ အရိုင္းစိတ္ ေပါက္ေနတဲ့ နာဠာဂီရိဆင္က ဘုရားရွင္ကို နင္းသတ္ရန္ ေရွးရႈခ်ဥ္းကပ္လာတာ ခံရပါတယ္။

၇။
ဘုရားရွင္ဟာ အေလာင္းေတာ္ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုေသာဘဝမွာ ျပည့္ရွင္မင္းျဖစ္ၿပီး မင္းမာန္တက္ကာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို ကိုယ္တိုင္ပဲ လွံနဲ႕ထိုးဆြ သတ္ျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။

အဲ့ဒီမေကာင္းမႈ႕ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ငရဲမွာ အႏွစ္မ်ားစြာ က်ခဲ့ရၿပီး ေနာက္ဆုံးဘဝမွာ အရွင္ေဒဝဒတ္ ေက်ာက္ေမာင္းဆင္ၿပီး ခ်တဲ့အခါ ေက်ာက္လႊာေက်ာက္ခ်ပ္ ေျခမမွာ ထိခိုက္ၿပီး ေသြးစိမ္းတည္တဲ့ အနာေရာဂါကို ကုစားရန္ အတြက္ ဆရာဇီဝက ေျခမေတာ္ကို ဓားနဲ႕ခြဲတာကို ခံရပါတယ္။

၈။
ဘုရားရွင္ဟာ အေလာင္းေတာ္ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုေသာဘဝမွာ တံငါ႐ြာတစ္႐ြာမွာ တံငါသားငယ္ ျဖစ္ကာ မိမိေဆြမ်ိဳး တံငါေတြက ငါးေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ၾကတာကို ျမင္ရတဲ့အခါ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ (( ကိုယ္တိုင္ေတာ့ မသတ္ပါ ။)).

အဲ့ဒီမေကာင္းမႈ႕ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးဘ၀ ဘုရားျဖစ္တဲ့အခါ ဦးေခါင္းကိုက္ေရာဂါ မၾကာခဏ ျဖစ္တာကို ခံစားရပါတယ္။
(( ေရွးက ငါးေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ခဲ့တဲ့ ေဆြမ်ိဳးတံငါေတြဟာ ယခုအခါ သာကီဝင္မင္းေတြ ျဖစ္လာၾကၿပီး ဝိဋဋူပရဲ႕ အသတ္အျဖတ္ခံၾကရပါတယ္။

၉။
ဘုရားရွင္ဟာ အေလာင္းေတာ္ျဖစ္စဥ္ ဖုႆဘုရားရွင္ရဲ႕ သာသနာေတာ္မွာ တပည့္ရဟန္းေတြကို..
"" သင္တို႔ဟာ မုေယာကို ခဲၾက စားၾကေလာ။ သေလးဆြမ္းေတြကို မစားၾကနဲ႕...."" လို႔ ေရ႐ြတ္စကား ေျပာမွားခဲ့ပါတယ္။

အဲ့ဒီမေကာင္းမႈ႕ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးဘ၀ ဘုရားျဖစ္တဲ့အခါ ေဝရၪၨာျပည္မွာ ေဝရၪၨာပုဏၰား ေလွ်ာက္ထားပင့္ဖိတ္ခ်က္အရ ဝါကပ္ေတာ္မူစဥ္ ဝါတြင္းသုံးလပတ္လုံး မုေယာမႈန႔္ကိုသာ ဘုဥ္းေပးခဲ့ရပါတယ္။

၁၀။
ဘုရားရွင္ဟာ အေလာင္းေတာ္ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုေသာဘဝမွာ လက္ေဝွ႕သမားျဖစ္ၿပီး အျခားလက္ေဝွ႕သမားတစ္ဦးကို ခါးရိုးက်ိဳးေအာင္ ရိုက္ခ်ိဳးထိုးသတ္ခဲ့ပါတယ္။

အဲ့ဒီ မေကာင္းမႈ႕အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးဘ၀ ဘုရားျဖစ္တဲ့အခါ ခါးေတာ္ ေညာင္းညာ နာက်င္ကိုက္ခဲျခင္း ဆင္းရဲကို ခံရပါတယ္။

၁၁။
ဘုရားရွင္ဟာ အေလာင္းေတာ္ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုေသာဘဝမွာ ေဆးဆရာျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေဆးဖိုးမေပးလိုတဲ့ သူေဌးသားတစ္ေယာက္အား ဝမ္းလားေဆး တိုက္ေကြၽးခဲ့ပါတယ္။

အဲ့ဒီမေကာင္းမႈ႕ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးဘ၀ ဘုရားျဖစ္ၿပီး ကရိနိဗၺာန္စဲေတာ္မူခါနီးမွာ ေသြးဝမ္းသြန္ေရာဂါကို ခံစားရပါတယ္။

၁၂။
ဘုရားရွင္ဟာ အေလာင္းေတာ္ျဖစ္စဥ္ ကသပဘုရား လက္ထက္မွာ ေဇာတိပါလပုဏၰားလုလင္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ကသပဘုရားကို `` ဒီဦးျပည္းရဟန္းမွာ သဗၺၫုတဉာဏ္ ဘယ္မွာျဖစ္နိုင္မွာလဲ၊ သဗၺၫုတဉာဏ္ဟာ အလြန္ရခဲတဲ့ တရားျဖစ္တယ္..""
 လို႔ ႏႈတ္နဲ႕ ျပစ္မွား ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

အဲ့ဒီမေကာင္းမႈအက်ိဳး ဆက္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးဘဝမွာ ေတာထြက္ၿပီး ဘုရားျဖစ္ေအာင္ ဒုကၠဂစရိယာ က်င့္ေတာ္မူတဲ့အခါ အျခားဘုရားအေလာင္းေတာ္ေတြမွာ ရက္ လ အနည္းငယ္သာ ထိုက္သည့္အေလ်ာက္ က်င့္ၾကရေပမယ့္ ငါတို႔ဘုရားရွင္ဟာ ၆ ႏွစ္ၾကာေအာင္ ဒုကၠရစရိယာကို က်င့္ေတာ္မူရပါတယ္။

(( ခုဒၵကနိကာယ္၊ ေထရာပဒါနပါဠိ၊ ၃၉ ၊ အဝဋဖလဝဂၢ ။ ၁၀၊ ပုဗၺကမၼပိေလာတိက ဗုဒၶအပဒါန္၊ ၃၄၆/ ၃၅၀ ))

Credit: New Way (ျမတ္ဗုဒၶ၏ သာသနာ)

[Unicode]
မြတ်စွာဘုရားနဲ့ ဝဋ်တော် ( ၁၂ )ပါး

၁။
ဘုရားရှင်ဟာ အလောင်းတော်ဖြစ်စဉ် တစ်ခုသောဘဝက မုနာဠိအမည်ရှိသော သေသောက်ကြူးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး သုရတိ အမည်ရှိ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို """" ဒီသူဟာ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်မှာ ကာမလိုက်စား မွေ့လျော်ပျော်ပါးပြီး တရားမရှိ၊ သီလမရှိသူ ဖြစ်တယ်..""
လို့ စွပ်စွဲစကား ပြောမှားခဲ့ပါတယ်။

အဲ့ဒီမကောင်းမှု့ကြောင့် ငရဲမှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ဆင်းရဲခံစားခဲ့ရပြီး ယခုနောက်ဆုံး ဘုရားဖြစ်တဲ့အခါ လူသူအများ အထင်မှားအောင် သုန္ဒရီပရိဗိုဇ်မရဲ့ စွပ်စွဲခြင်းကို ခံရပါတယ်။

၂။
ဘုရားရှင်ဟာ အလောင်းတော်ဖြစ်စဉ် တစ်ခုသောဘဝမှာ သဗ္ဗာဘိဘူ အမည်ရှိသော ပစ္စေကဗုဒ္ဓါရဲ့ နန္ဒမည်တဲ့ တပည့်ဖြစ်ခဲ့ပြီး အဲ့ဒီပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို..
"" သီလမရှိ သူယုတ်မာသာဖြစ်တယ် ""
လို့ စွပ်စွဲစကား ပြောမှားခဲ့ပါတယ်။

အဲ့ဒီမကောင်းမှု့ကြောင့် သရဲမှာ အနှစ်တစ်သောင်းကြာ ဆင်းရဲခံစားခဲ့ရပြီး ယခု နောက်ဆုံးဘဝမှာ ဘုရားဖြစ်တဲ့အခါ ပရိတ်သတ်ဗိုလ်ပုံအလယ်မှာ စိဉ္စမာနမိန်းမယုတ်ရဲ့ မဟုတ်မတရား စွပ်စွဲခြင်းကို ခံရပါတယ်။

၃။
ဘုရားရှင်ဟာ အလောင်းတော်ဖြစ်စဉ် တစ်ခုသောဘဝမှာ လူအများ လေးစားပူဇော်အပ်တဲ့ ဗေဒင်သုံးရပ် ကမ်းဆုံးခပ်အောင် တတ်မြောက်သူ ပုဏ္ဏား ပါမောက္ခဆရာကြီးဖြစ်ပြီး တပည့် လုလင် ငါးရာအား မဟာဝုန်တောမှာ ဗေဒင်ကျမ်းများကို သင်ကြားပေးနေစဉ် အသိညာဉ်ရတဲ့ ဘီမအမည်ရှိရသေ့ အဲ့ဒီအရပ်သို့ ကြွလာတာကို မြင်ရတဲ့အခါ ကြည်ညိုရမယ့်အစား နှလုံးသွင်းမှားယွင်းကာ...

"" ဒီရသေ့ဟာ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားသူ ရသေ့စဉ်းလဲဖြစ်တယ်..""
လို့ စွပ်စွဲစကားကို တပည့်တို့အား ပြောကြားခဲ့ပါတယ်။

အဲ့ဒီတပည့်ငါးရာတို့ကလဲ ဆရာကြီးစကားကို အားရဝမ်းသာ လက်ခံကြကာ မြို့ရွာအတွင်း ဆွမ်းခံကြွနေတဲ့ အဲ့ဒီဘီမရသေ့ကို ..""ဒီရသေ့ဟာ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားသူ ရသေ့စဉ်းလဲဖြစ်တယ်.."" လို့ အိမ်တိုင်း အိမ်တိုင်းရှိ လူအများအား ပြောကြားကြပါတယ်။

အဲ့ဒီမကောင်းမှု့ကြောင့် အကျိုးဆက်ကြောင့် အဲ့ဒီတပည့်ငါးရာဟာ နောက်ဆုံးဘ၀ ဘုရားရှင်လက်ထက်အခါ တပည့်ရဟန်း ငါးရာ ဖြစ်လာကြကာ သုန္ဒရီပရိဗိုဇ်မ တိတိ္ထတွေသတ်လို့ သေတာကြောင့် လူအများရဲ့ မဟုတ်မတရား စွပ်စွဲကဲ့ရဲ့တာကို ခံကြရပါတယ်။

တပည့်တွေ အစွပ်စွဲခံရတာဟာလည်း ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ် အစွပ်စွဲခံရသည်သာ မည်ပါတယ်။

၄။
ဘုရားရှင်ဟာ အလောင်တော်ဖြစ်စဉ် တစ်ခုသောဘဝမှာ မိကွဲဖတူဖြစ်တဲ့ ညီငယ်ကို ဥစ္စာလိုချင်တပ်မက်လို့ သတ်ဖြတ်ကာ တောင်ချောက်ကြားမှာ ပစ်ချရုံမက ကျောက်တုံးနဲ့ တစ်ဖန် ထပ်ပြီး ဖိညှပ်ကြိတ်ချေခဲ့ပါတယ်။

အဲ့ဒီမကောင်းမှု့ကြောင့် အကျိုးဆက်ကြောင့် နောက်ဆုံးဘ၀ ဘုရားဖြစ်တဲ့အခါ အရှင်ဒေဝဒတ် ကျောက်မောင်းဆင်ပြီး ပစ်ချတာကို ခံရကာ ခြေမတော်ကို ကျောက်ချပ်ကျောက်လွှာစင်ထွက်လာကာ သွေးစိမ်းတည်အောင် အထိအခိုက်ခံရပါတယ်။

၅။
ဘုရားရှင်ဟာ အလောင်းတော်ဖြစ်စဉ် တစ်ခုသောဘဝမှာ အမြှော်အမြင် အဆင်ခြင်နည်းပါးတဲ့ သူငယ်ဆိုးဖြစ်ပြီး လမ်းခရီးမမှာ မြူးထူးပျော်ပါး ကစားနေစဉ် ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ အရှင်မြတ်တစ်ပါးကို မြင်ရတဲ့အခါ ကြည်ညိုရမယ့်အစား နှလုံးသွင်းမှု့ မှားယွင်းကာ လမ်းခရီးမှာရှိတဲ့ ကျောက်ခဲတွေကို ကောက်ယူပြီး အဲ့ဒီပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို ပစ်ခတ်ပြစ်မှားခဲ့ပါတယ်။

အဲ့ဒီမကောင်းမှု့ အကျိုးဆက်ကြောင့် နောက်ဆုံးဘ၀ ဘုရားဖြစ်တဲ့အခါ ဘုရားရှင်ကို သတ်ဖို့ရန် အရှင်ဒေဝဒတ်က လူသတ်လေးသမားများ စေလွှတ်တာကို ခံရပါတယ်။

၆။
ဘုရားရှင်ဟာ အလောင်းတော်ဖြစ်စဉ် တစ်ခုသောဘဝမှာ ဆင်ထိန်းယောကျား ဖြစ်ခဲ့ပြီး ဆွမ်းခံကြွဝင်တဲ့ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ အရှင်မြတ်တစ်ပါးကို ဆင်နဲ့ နင်းသတ်တော့မယ့်ဟန် အဖန်ဖန် ခြောက်လှန့်ခဲ့ပါတယ်။

အဲ့ဒီမကောင်းမှု့ အကျိုးဆက်ကြောင့် ရာဇဂြိုလ်ပြည်မှာ အရက်များစွာသောက်ပြီး အကြမ်းစိတ်၊ အရိုင်းစိတ် ပေါက်နေတဲ့ နာဠာဂီရိဆင်က ဘုရားရှင်ကို နင်းသတ်ရန် ရှေးရှုချဉ်းကပ်လာတာ ခံရပါတယ်။

၇။
ဘုရားရှင်ဟာ အလောင်းတော်ဖြစ်စဉ် တစ်ခုသောဘဝမှာ ပြည့်ရှင်မင်းဖြစ်ပြီး မင်းမာန်တက်ကာ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို ကိုယ်တိုင်ပဲ လှံနဲ့ထိုးဆွ သတ်ဖြတ်ခဲ့ပါတယ်။

အဲ့ဒီမကောင်းမှု့ အကျိုးဆက်ကြောင့် ငရဲမှာ အနှစ်များစွာ ကျခဲ့ရပြီး နောက်ဆုံးဘဝမှာ အရှင်ဒေဝဒတ် ကျောက်မောင်းဆင်ပြီး ချတဲ့အခါ ကျောက်လွှာကျောက်ချပ် ခြေမမှာ ထိခိုက်ပြီး သွေးစိမ်းတည်တဲ့ အနာရောဂါကို ကုစားရန် အတွက် ဆရာဇီဝက ခြေမတော်ကို ဓားနဲ့ခွဲတာကို ခံရပါတယ်။

၈။
ဘုရားရှင်ဟာ အလောင်းတော်ဖြစ်စဉ် တစ်ခုသောဘဝမှာ တံငါရွာတစ်ရွာမှာ တံငါသားငယ် ဖြစ်ကာ မိမိဆွေမျိုး တံငါတွေက ငါးတွေကို ရက်ရက်စက်စက် သတ်ဖြတ်ကြတာကို မြင်ရတဲ့အခါ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ (( ကိုယ်တိုင်တော့ မသတ်ပါ ။)).

အဲ့ဒီမကောင်းမှု့ အကျိုးဆက်ကြောင့် နောက်ဆုံးဘ၀ ဘုရားဖြစ်တဲ့အခါ ဦးခေါင်းကိုက်ရောဂါ မကြာခဏ ဖြစ်တာကို ခံစားရပါတယ်။
(( ရှေးက ငါးတွေကို ရက်ရက်စက်စက် သတ်ခဲ့တဲ့ ဆွေမျိုးတံငါတွေဟာ ယခုအခါ သာကီဝင်မင်းတွေ ဖြစ်လာကြပြီး ဝိဋဋူပရဲ့ အသတ်အဖြတ်ခံကြရပါတယ်။

၉။
ဘုရားရှင်ဟာ အလောင်းတော်ဖြစ်စဉ် ဖုဿဘုရားရှင်ရဲ့ သာသနာတော်မှာ တပည့်ရဟန်းတွေကို..
"" သင်တို့ဟာ မုယောကို ခဲကြ စားကြလော။ သလေးဆွမ်းတွေကို မစားကြနဲ့...."" လို့ ရေရွတ်စကား ပြောမှားခဲ့ပါတယ်။

အဲ့ဒီမကောင်းမှု့ အကျိုးဆက်ကြောင့် နောက်ဆုံးဘ၀ ဘုရားဖြစ်တဲ့အခါ ဝေရဉ္ဇာပြည်မှာ ဝေရဉ္ဇာပုဏ္ဏား လျှောက်ထားပင့်ဖိတ်ချက်အရ ဝါကပ်တော်မူစဉ် ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး မုယောမှုန့်ကိုသာ ဘုဉ်းပေးခဲ့ရပါတယ်။

၁၀။
ဘုရားရှင်ဟာ အလောင်းတော်ဖြစ်စဉ် တစ်ခုသောဘဝမှာ လက်ဝှေ့သမားဖြစ်ပြီး အခြားလက်ဝှေ့သမားတစ်ဦးကို ခါးရိုးကျိုးအောင် ရိုက်ချိုးထိုးသတ်ခဲ့ပါတယ်။

အဲ့ဒီ မကောင်းမှု့အကျိုးဆက်ကြောင့် နောက်ဆုံးဘ၀ ဘုရားဖြစ်တဲ့အခါ ခါးတော် ညောင်းညာ နာကျင်ကိုက်ခဲခြင်း ဆင်းရဲကို ခံရပါတယ်။

၁၁။
ဘုရားရှင်ဟာ အလောင်းတော်ဖြစ်စဉ် တစ်ခုသောဘဝမှာ ဆေးဆရာဖြစ်ခဲ့ပြီး ဆေးဖိုးမပေးလိုတဲ့ သူဌေးသားတစ်ယောက်အား ဝမ်းလားဆေး တိုက်ကျွေးခဲ့ပါတယ်။

အဲ့ဒီမကောင်းမှု့ အကျိုးဆက်ကြောင့် နောက်ဆုံးဘ၀ ဘုရားဖြစ်ပြီး ကရိနိဗ္ဗာန်စဲတော်မူခါနီးမှာ သွေးဝမ်းသွန်ရောဂါကို ခံစားရပါတယ်။

၁၂။
ဘုရားရှင်ဟာ အလောင်းတော်ဖြစ်စဉ် ကသပဘုရား လက်ထက်မှာ ဇောတိပါလပုဏ္ဏားလုလင် ဖြစ်ခဲ့ပြီး ကသပဘုရားကို `` ဒီဦးပြည်းရဟန်းမှာ သဗ္ဗညုတဉာဏ် ဘယ်မှာဖြစ်နိုင်မှာလဲ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ဟာ အလွန်ရခဲတဲ့ တရားဖြစ်တယ်..""
 လို့ နှုတ်နဲ့ ပြစ်မှား ပြောကြားခဲ့ပါတယ်။

အဲ့ဒီမကောင်းမှုအကျိုး ဆက်ကြောင့် နောက်ဆုံးဘဝမှာ တောထွက်ပြီး ဘုရားဖြစ်အောင် ဒုက္ကဂစရိယာ ကျင့်တော်မူတဲ့အခါ အခြားဘုရားအလောင်းတော်တွေမှာ ရက် လ အနည်းငယ်သာ ထိုက်သည့်အလျောက် ကျင့်ကြရပေမယ့် ငါတို့ဘုရားရှင်ဟာ ၆ နှစ်ကြာအောင် ဒုက္ကရစရိယာကို ကျင့်တော်မူရပါတယ်။

(( ခုဒ္ဒကနိကာယ်၊ ထေရာပဒါနပါဠိ၊ ၃၉ ၊ အဝဋဖလဝဂ္ဂ ။ ၁၀၊ ပုဗ္ဗကမ္မပိလောတိက ဗုဒ္ဓအပဒါန်၊ ၃၄၆/ ၃၅၀ ))

Credit: New Way (မြတ်ဗုဒ္ဓ၏ သာသနာ)