အဘိဓမၼာ သိမွတ္ဖြယ္ (၄၅) (အဘိဓမ္မာ သိမှတ်ဖွယ် (၄၅))

[Zawgyi]

အဘိဓမၼာတရားေတာ္ အေၾကာင္း သိမွတ္ဖြယ္ (၄၅)

--ဒါနျပဳရာ၌ အထူးမွတ္ဖြယ္--
(အဆက္)

(ခ)နံပါတ္ ဥာဏ္က ကံအက်ိဳးကိုသာၾကည့္တဲ့ (က) နံပါတ္ဥာဏ္ အက်ိဳးထက္သာသြားပါတယ္။ အက်ိဳးရတာခ်င္းတူေပမဲ့ အသိခ်င္းေတာ့ ကြာသြားပါေတာ့တယ္။ ခ်မ္းသာလြန္းလို႔ အလုပ္ေတြနဲ႔ နပန္းလံုးရင္း အသိရွာဖို႔ အခ်ိန္နဲေပမယ့္ ဘာသာေရးကိုင္းရႈိင္းမႈ႔ရွိတယ္၊ သူေတာ္ေကာင္းမိတ္ေဆြမ်ားေျပာရင္ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္ကို လက္ခံႏိုင္တယ္။ ဒါနလဲ လက္နဲ႔မကြာလုပ္ႏိုင္သလို မာနလဲ ကင္းျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တိက်တဲ့ အသိရွာဖို႔ လြန္ေျမာက္မႈ တရား ရဖို႔က်ေတာ့ အင္တင္တင္ (တြန္႔ဆုတ္) ေနျပန္ေရာ။ အလုပ္အေၾကာင္းျပရင္ ေရွာင္တာ၊ တခ်ိဳ႕ တကယ့္ကိုအလုပ္ရႈပ္လို႔ အလုပ္ကို မစြန္႔ႏိုင္ဘဲ တစ္ဘ၀စာအတြက္ပဲ ၾကည့္ျပီး အခ်ိန္ေတြကို ကုန္လြယ္ေစတာဟာ (ခ)နံပါတ္ ဥာဏ္-အေၾကာင္းသိရံုနဲ႔ လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒါနရဲ႕ လကၡဏာပါပဲ။

အေၾကာင္းသိဥာဏ္ဆိုတာ ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာကို ေကာင္းေကာင္းသိတာကို ဆိုလိုတာပါ။ ဥပမာ ဆြမ္းကပ္ေနတဲ့ ဒါနအရွင္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ဥာဏ္က အခုငါတို႔လုပ္ေနတဲ့ ဒါဟာ အေၾကာင္းလုပ္ေနတာပဲ အက်ိဳးကို ဘာေမၽွာ္ကိုးေနစရာ လိုမွာလဲ။ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးရမွာ ေသခ်ာေနတဲ့ ဥစၥာ စတဲ့ အေတြးမ်ား လႊမ္းမိုးထားျခင္းပါပဲ။ ဒီလိုမ်ိဳး ဒါနအရွင္မ်ားဟာ အက်ိဳးကို ျပည့္ျပည့္၀၀ ရရွိခံစားရမွာ မွန္ေပမယ့္ ဒါနနဲ႔ ထပ္ေပ်ာ္ေမြ႕ျပီး လြန္ေျမာက္မႈတရားကို ေမ့ေနတတ္တမို႔ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုဆိုတဲ့ သံသရာေၾကာမွာ ေမ်ာ ေနရမယ့္ ပုဂၢိဳလ္လို႔ ေခၚရပါတယ္။ ဒီလို ဒါနျပဳလုပ္ျခင္းကို ျပည့္စံုတဲ့ ဒါနလုပ္ျခင္းလို႔ ေျပာလို႔မရျပန္ပါဘူး။

*****
ျပည့္စံုေအးခ်မ္းတဲ့ ဘ၀တစ္ခုကိုပိုင္ဆိုင္ျပီး ဒုကၡကင္းရာနိဗၺာန္ကို ေရာက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ တိက်တဲ့ဥာဏ္နဲ႔ ဒါနကို ျပဳလုပ္ဖို႔ပါပဲ။ ဒီလိုဥာဏ္မ်ိဳးကို နံပါတ္(၂)ရဲ႕ (ဂ) ဥာဏ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ **ဒီဥာဏ္ဟာ အဆင့္ျမင့္တဲ့ဥာဏ္တစ္ခုျဖစ္လို႔ တစ္ခါေလာက္ ဒါနလုပ္မိေပမယ့္ ဒုကၡကလြတ္ေျမာက္တဲ့အထိ တာ၀န္ယူႏိုင္စြမ္း ရွိပါတယ္။
ဒီ အသိဥာဏ္ရဲ႕ထိုးထြင္းသိမႈက
*** လုပ္ေနတဲ့ ဒါနဟာ အေၾကာင္းတရားပဲ၊
*** အေၾကာင္းလုပ္ရင္ အက်ိဳးရမွာအမွန္။
*** အက်ိဳးရလာျပီဆိုတာနဲ႔ ဒုကၡက ကပ္ပါလာမွာ အေသအခ်ာ။
*** ေကာင္းတာလုပ္ျခင္းဟာ ဒုကၡေရာက္ခ်င္လို႔အဟုတ္ဘူး ထာ၀ရ ေအးျငိမ္းရာျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္ကို ေရာက္ေစဖို႔ပါပဲလို႔ ေတြးမိအသိရွိတဲ့ ဥာဏ္ပါ။
ဒီလို ဥာဏ္မ်ိဳးနဲ႔သာ ဒါနလုပ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဘ၀တိုင္းျပည့္စံုျပီးေတာ့ ခ်မ္းသာတဲ့ဘ၀ေၾကာင့္ မာန္တက္တာ ေဒါသထြက္တာ သူတပါးဥစၥာကို မတရားလိုခ်င္တာ လူလူခ်င္းမတူသလို ဆက္ဆံတာ စတဲ့ အျဖစ္မ်ားမရွိေတာ့သလို ပစၥည္းဥစၥာေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကိုပါေတြးမိျပီး ဥစၥာမွာ စြဲလမ္းမႈ သာသမီးမွာစြဲလမ္းမႈကင္းျပီး ေျပာသူမရွိေပမယ့္ အလိုလိုအသိေတြ ရလာမႈ အေျခအေနကို ပိုင္ဆိုင္ခြင္ရေတာ့မွာပါ။

-ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။

[ပညာပါရမီ ဆရာေတာ္ အရွင္ဥာဏ၀ရ ေရးသားျပဳစုေသာ အဘိဓမၼာပိုခ်ခ်က္မ်ားမွ]

[Unicode]
အဘိဓမ္မာတရားတော် အကြောင်း သိမှတ်ဖွယ် (၄၅)

--ဒါနပြုရာ၌ အထူးမှတ်ဖွယ်--
(အဆက်)

(ခ)နံပါတ် ဉာဏ်က ကံအကျိုးကိုသာကြည့်တဲ့ (က) နံပါတ်ဉာဏ် အကျိုးထက်သာသွားပါတယ်။ အကျိုးရတာချင်းတူပေမဲ့ အသိချင်းတော့ ကွာသွားပါတော့တယ်။ ချမ်းသာလွန်းလို့ အလုပ်တွေနဲ့ နပန်းလုံးရင်း အသိရှာဖို့ အချိန်နဲပေမယ့် ဘာသာရေးကိုင်းရှိုင်းမှု့ရှိတယ်၊ သူတော်ကောင်းမိတ်ဆွေများပြောရင် ကြောင်းကျိုးဆက်ကို လက်ခံနိုင်တယ်။ ဒါနလဲ လက်နဲ့မကွာလုပ်နိုင်သလို မာနလဲ ကင်းပြန်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တိကျတဲ့ အသိရှာဖို့ လွန်မြောက်မှု တရား ရဖို့ကျတော့ အင်တင်တင် (တွန့်ဆုတ်) နေပြန်ရော။ အလုပ်အကြောင်းပြရင် ရှောင်တာ၊ တချို့ တကယ့်ကိုအလုပ်ရှုပ်လို့ အလုပ်ကို မစွန့်နိုင်ဘဲ တစ်ဘဝစာအတွက်ပဲ ကြည့်ပြီး အချိန်တွေကို ကုန်လွယ်စေတာဟာ (ခ)နံပါတ် ဉာဏ်-အကြောင်းသိရုံနဲ့ လုပ်ခဲ့တဲ့ ဒါနရဲ့ လက္ခဏာပါပဲ။

အကြောင်းသိဉာဏ်ဆိုတာ ဘာလုပ်နေတယ်ဆိုတာကို ကောင်းကောင်းသိတာကို ဆိုလိုတာပါ။ ဥပမာ ဆွမ်းကပ်နေတဲ့ ဒါနအရှင် တစ်ယောက်အနေနဲ့ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ဉာဏ်က အခုငါတို့လုပ်နေတဲ့ ဒါဟာ အကြောင်းလုပ်နေတာပဲ အကျိုးကို ဘာမျှော်ကိုးနေစရာ လိုမှာလဲ။ အကြောင်းကြောင့် အကျိုးရမှာ သေချာနေတဲ့ ဥစ္စာ စတဲ့ အတွေးများ လွှမ်းမိုးထားခြင်းပါပဲ။ ဒီလိုမျိုး ဒါနအရှင်များဟာ အကျိုးကို ပြည့်ပြည့်၀၀ ရရှိခံစားရမှာ မှန်ပေမယ့် ဒါနနဲ့ ထပ်ပျော်မွေ့ပြီး လွန်မြောက်မှုတရားကို မေ့နေတတ်တမို့ သုံးဆယ့်တစ်ဘုံဆိုတဲ့ သံသရာကြောမှာ မျော နေရမယ့် ပုဂ္ဂိုလ်လို့ ခေါ်ရပါတယ်။ ဒီလို ဒါနပြုလုပ်ခြင်းကို ပြည့်စုံတဲ့ ဒါနလုပ်ခြင်းလို့ ပြောလို့မရပြန်ပါဘူး။

*****
ပြည့်စုံအေးချမ်းတဲ့ ဘဝတစ်ခုကိုပိုင်ဆိုင်ပြီး ဒုက္ခကင်းရာနိဗ္ဗာန်ကို ရောက်ချင်တယ်ဆိုရင် တိကျတဲ့ဉာဏ်နဲ့ ဒါနကို ပြုလုပ်ဖို့ပါပဲ။ ဒီလိုဉာဏ်မျိုးကို နံပါတ်(၂)ရဲ့ (ဂ) ဉာဏ်လို့ ခေါ်ပါတယ်။ **ဒီဉာဏ်ဟာ အဆင့်မြင့်တဲ့ဉာဏ်တစ်ခုဖြစ်လို့ တစ်ခါလောက် ဒါနလုပ်မိပေမယ့် ဒုက္ခကလွတ်မြောက်တဲ့အထိ တာဝန်ယူနိုင်စွမ်း ရှိပါတယ်။
ဒီ အသိဉာဏ်ရဲ့ထိုးထွင်းသိမှုက
*** လုပ်နေတဲ့ ဒါနဟာ အကြောင်းတရားပဲ၊
*** အကြောင်းလုပ်ရင် အကျိုးရမှာအမှန်။
*** အကျိုးရလာပြီဆိုတာနဲ့ ဒုက္ခက ကပ်ပါလာမှာ အသေအချာ။
*** ကောင်းတာလုပ်ခြင်းဟာ ဒုက္ခရောက်ချင်လို့အဟုတ်ဘူး ထာဝရ အေးငြိမ်းရာဖြစ်တဲ့ နိဗ္ဗာန်ကို ရောက်စေဖို့ပါပဲလို့ တွေးမိအသိရှိတဲ့ ဉာဏ်ပါ။
ဒီလို ဉာဏ်မျိုးနဲ့သာ ဒါနလုပ်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ဘဝတိုင်းပြည့်စုံပြီးတော့ ချမ်းသာတဲ့ဘဝကြောင့် မာန်တက်တာ ဒေါသထွက်တာ သူတပါးဥစ္စာကို မတရားလိုချင်တာ လူလူချင်းမတူသလို ဆက်ဆံတာ စတဲ့ အဖြစ်များမရှိတော့သလို ပစ္စည်းဥစ္စာကြောင့် ဒုက္ခရောက်နိုင်တယ်ဆိုတာကိုပါတွေးမိပြီး ဥစ္စာမှာ စွဲလမ်းမှု သာသမီးမှာစွဲလမ်းမှုကင်းပြီး ပြောသူမရှိပေမယ့် အလိုလိုအသိတွေ ရလာမှု အခြေအနေကို ပိုင်ဆိုင်ခွင်ရတော့မှာပါ။

-ဆက်လက်ဖေါ်ပြပါမည်။

[ပညာပါရမီ ဆရာတော် အရှင်ဉာဏဝရ ရေးသားပြုစုသော အဘိဓမ္မာပိုချချက်များမှ]